Ο συνδυασμός μια σκονισμένης, γλιστερής πίστας, κλειστών στροφών και νέων κανονισμών της Formula 1 μας οδηγούν σ' ένα Αυστραλιανό Grand Prix, το οποίο υπάρχουν αρκετοί οδηγοί, που μπορεί να κερδίσουν, λέει ο Tom Cowie.Η στιγμή που τα πέντε κόκκινα φώτα σβήσουν στη Μελβούρνη την Κυριακή και δώσουν την έναρξη για τη σεζόν της F1 για το 2009, αντιπροσωπεύει μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του αθλήματος.
Οι δραστικές αλλαγές έχουν ισοπεδώσει το πεδίο του παιχνιδιού και βοήθησαν στο να γεφυρώσουν τον πελώριο κόλπο μεταξύ των μπάτζετ των ομάδων κατασκευαστών και τους ιδιώτες.
Αναδυόμενη από τις στάχτες της ομάδας Honda, η Brawn GP έχει εντυπωσιάσει στα δοκιμαστικά κι έχει μια πολύ έμπειρη δυάδα οδηγών, με τους Jenson Button και Rubens Barrichello. Α, και καθοδηγούνται από την ιδιοφυία της τακτικής, Ross Brawn, την έκτη αίσθηση του Michael Schumacher σε όλη την καριέρα του και τον αρχιτέκτονα μερικών από τις μεγαλύτερες νίκες του Γερμανού.
Οι νέοι κανονισμοί σημαίνουν ότι οι καλές τεχνικές οδηγίες θα είναι ζωτικής σημασίας και αυτό θα ωφελήσει ομάδες, όπως η Force India και η Toyota, όπου έμπειροι οδηγοί όπως οι Mark Webber, Giancarlo FIsichella και Jarno Trulli μπορούν να τρέχουν και μόνοι τους.
Οι τεχνικές οδηγίες δεν είναι ένα από τα προτερήματα του Kimi Raikkonen. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι ότι η Ferrari του 2009 είναι γρήγορη, αλλά το αληθινό ερώτημα είναι ποιος οδηγός θα είναι πρώτος της ομάδας. Πέρυσι, ο Felipe Massa επισκίασε τον εμπειρότερο ομόσταβλό του σε κάθε πεδίο κι έφτασε πολύ κοντά στο να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Το Albert Park της Μελβούρνης αυτοαποκαλείται δικαίως "Ένα τέλειο μέρος για κούρσες", και έχει γίνει η εναρκτήρια πίστα της σεζόν από το 1996, αντικαθιστώντας την δημοφιλή πίστα της Αδελαϊδας, η οποία άνοιγε τη σεζόν για 10 χρόνια μέχρι το 1995.
To Albert Park είναι μια καλή πίστα για την ελίτ της F1, καθώς από τις 13 κούρσες, τις 10 έχουν κερδίσει οδηγoί είτε της McLaren ή της Ferrari, με τη Williams και τη Renault τις μοναδικές άλλες ομάδες, που έχουν πάρει την καρό σημαία.
Η Μελβούρνη μπορεί να δείξει αξιόπιστα την ταυτότητα του Πρωταθλητή, καθώς σε εννιά περιπτώσεις από τις 13, ο νικητής της κούρσας έχει κερδίσει και το Παγκόσμιο τίτλο, ξεκινώντας από τη νίκη του Damon Hill στην παρθενική κούρσα το 1996, μέχρι τον περσινό θρίαμβο του Lewis Hamilton.
Η πίστα δεν είναι μόνιμη, οπότε μπορεί να έχει σκόνη και να γλιστράει και ο συνδυασμός κομματιών χαμηλών και υψηλών ταχυτήτων κάνει το μοντάρισμα του μονοθεσίου δύσκολο. Η κούρσα έχει επίσης έναν χαρακτήρα τριβής, λόγω του συνδυασμού κλειστών στροφών, σκουριασμένους οδηγούς και θέματα αξιοπιστίας.
Πέρυσι, μόλις έξι αυτοκίνητα τερμάτισαν, με τους Heidfeld και Rosberg να παίρνουν μια θέση στο πόντιουμ, παρά το γεγονός ότι ξεκίνησαν στην πέμπτη και έβδομη θέση αντίστοιχα, δυστυχώς όμως για τους δύο οδηγούς, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καλός οιωνός.
Η αγορά αντανακλά την απρόβλεπτη φύση της κούρσας, με τα μεγάλα νέα να είναι ότι ο Button ανταλλάσσεται στο 5,40, σε σύγκριση με το Raikkonen στο 7,20 και το Massa στο 8,80, αλλά ο Hamilton στο 9,40 δείχνει ότι αν και πρόθυμη, η McLaren δε φαίνεται προς το παρόν να μπορεί να αποδώσει.
Ο Fernando Alonso είναι το μεγάλο αουτσάιντερ, σε χαμηλότερη τιμή από τους Hamilton και Massa στο 7,60. Είναι σε κάθε τομέα, ο καλύτερος οδηγός στην πίστα κι αν έχει έστω κι ένα ανεκτό αυτοκίνητο στα χέρια του, μπορεί να γίνει πολύ δύσκολος αντίπαλος στους Hamilton, Massa, Raikkonen και Kubica.
Η Μελβούρνη προσφέρει μια γνήσια ευκαιρία για ένα αποτέλεσμα έκπληξη, ή εναλλακτικά μια ευκαιρία για έναν διεκδικητή του τίτλου να δείξει τα δόντια του στους υπόλοιπους αντιπάλους του. Οι συγκινήσεις είναι σχεδόν δεδομένες, καθώς το 60ό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Formula 1 αρχίζει την Κυριακή το πρωί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου