Βενγκέρ… δεκατριών ετών!

Ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία της Άρσεναλ. Ο άνθρωπος που όταν αποχωρήσει από το Λονδίνο (όποτε… και αν) θα έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία των «κανονιέρηδων». Ο Αρσέν Βενγκέρ είναι ένας από τους λίγους Γάλλους που λατρεύτηκαν, κυριολεκτικά, από Άγγλους. Κακά τα ψέματα, ακόμα και σήμερα, αυτό δεν είναι εύκολο… Ο Βενγκέρ, την Πέμπτη, 1 Οκτωβρίου 2009, έκλεισε 13 χρόνια στον πάγκο της Άρσεναλ και ξεπέρασε τον μεγάλο Τζορτζ Άλισον!
Ο Αρσέν Βενγκέρ ανέλαβε το 1996 μια ομάδα που οι απαιτητικοί Άγγλοι δημοσιογράφοι και φίλαθλοι κατηγορούσαν, δεκαετίες ολόκληρες, για βαρετό ποδόσφαιρο με σέντρες, μηδενική ανάπτυξη και δημιουργία... «Boring, boring Arsenal» ήταν το… σύνθημα που συνόδευε την ομάδα, η οποία παρότι κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1988-89 και 1990-91, ύστερα από πολλά χρόνια ανομβρίας, δεν κατάφερε να «πετάξει» από πάνω της τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.

«Αρσέν, ποιος;», ήταν οι ομόφωνοι τίτλοι των εφημερίδων, όταν ο 46χρονος Αλσατός ανέλαβε τις τύχες της Άρσεναλ. Και δικαιολογημένα. Μέχρι τότε, ο Αρσέν Βενγκέρ ήταν ένας, απλά, συμπαθητικός προπονητής. «Έριξε» τη Νανσί το 1987, τρία χρόνια μετά την ανάληψη της τεχνικής της ηγεσίας, αλλά «ρέφαρε» με το πρωτάθλημα και το Κύπελλο που κατέκτησε με τη Μονακό το 1989 και το 1991, αντίστοιχα. Παρά την επιτυχία του με την ομάδα του πριγκιπάτου, περισσότερο γνωστός έγινε από το ενδιαφέρον της Μπάγερν, αλλά και του Ολυμπιακού να τον προσλάβουν το 1994 στη θέση του προπονητή.

Η διοίκηση της Μονακό αντέδρασε και λίγο καιρό μετά, ο Βενγκέρ… ξενιτεύτηκε στην Ιαπωνία, όπου το δεκαοχτάμηνο πέρασμά του από εκεί κρίθηκε επιτυχημένο. Αλίμονο… η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τη… Ναγκόγια δεν ήταν αρκετή, ώστε να πείσει τους Άγγλους για τις ικανότητές του… Σε συνδυασμό και με την αδιάφορη ποδοσφαιρική του καριέρα, με συμμετοχές, κυρίως, σε ερασιτεχνικές ομάδες και μόλις 11 με την επαγγελματική ομάδα του Στρασβούργου, (ομάδα της πόλης – γενέτειράς του), στο Νησί ήταν έτοιμοι να τον... φάνε.

Ο 60χρονος Γάλλος «μετράει» 4.749 ημέρες στον πάγκο των Λονδρέζων, επισκιάζοντας το ρεκόρ του μεγάλου Τζορτζ Άλισον, που κάθισε στον πάγκο των «κανονιέρηδων» από το 1934 έως το 1947. Τρία Πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα και συμμετοχή στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ 2006 είναι τα - μέχρι τώρα - κεκτημένα του Βενγκέρ. Αναμφισβήτητα, όχι μόνο ο μακροβιότερος, αλλά ίσως και ο πιο πετυχημένος προπονητής της Άρσεναλ. Σίγουρα, ο κορυφαίος ξένος τεχνικός που έχει περάσει από την Αγγλία (ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν πιάνεται).

Δεν είναι τόσο οι τίτλοι, όσο το θέαμα. Αυτό του πιστώνεται. Σαν να έχει «μαγικό ραβδάκι», ο Αρσέν Βενγκέρ «έχτισε» την ομάδα της Άρσεναλ πολλές φορές (και το ξανακάνει τώρα) από την αρχή και το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Περίπλοκα συστήματα, τρομερή ανάπτυξη, ταχύτητα στις εναλλαγές πασών και παικτών… Ένα παιχνίδι απίστευτα όμορφο, που αποδείκνυε το πόσο σημαντικό είναι το μυαλό στο ποδόσφαιρο…

Ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματά του ήταν πάντα η ικανότητα, του να «βλέπει» το ταλέντο στον ποδοσφαιριστή. Αυτή η… διορατικότητά του έφερε τον Πατρίκ Βιεϊρά στην Άρσεναλ από τη Μίλαν το 1996, τον Ρομπέρ Πιρές από τη Μαρσέιγ το 2000 και τον Φάμπρεγκας από την Μπαρτσελόνα το 2004. Παίκτες που αγαπήθηκαν από τους φίλους της Άρσεναλ (ειδικά ο ηγέτης της επί εννέα χρόνια, Πατρίκ Βιεϊρά), κόστισαν… «ψίχουλα» και αποδείχτηκαν… «χρυσάφι». Όπως και ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους επιθετικούς, ο Τιερί Ανρί, ο οποίος έφυγε ως αποτυχημένος από τη Γιουβέντους (1999)…

Με το πέρασμα του χρόνου, ο Βενγκέρ έγινε το απόλυτο αφεντικό στην Άρσεναλ. Από την πρώτη ομάδα μέχρι τις ακαδημίες, ελέγχει τα πάντα στην ομάδα. Ακόμα και για τα οικονομικά της ομάδας, οι διοικούντες ρωτούν τη γνώμη του. Πρόσφατα, η Άρσεναλ είχε περίσσεμα χρημάτων για μεταγραφές, όμως ο Αλσατός αρνήθηκε να επενδυθούν εκεί τα χρήματα. «Κρατάμε τα λεφτά για πιο δύσκολες καταστάσεις», είπε στη διοίκηση. Μάλλον κάπου εκεί βρίσκεται και ο λόγος που η Άρσεναλ έχει το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας παικτών στην Ευρώπη…

Ο Αρσέν Βενγκέρ δεν είναι ο τύπος ανθρώπου που θα έχει εγκάρδια συνομιλία με τους συναδέλφους του. Το αντίθετο μάλιστα. Έχει γίνει αγχώδης και εκκεντρικός στην προσπάθειά του να ανατρέψει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, λίγα χρόνια τώρα και αυτή της Τσέλσι. «Ένα από τα λίγα θετικά του να μεγαλώνεις, είναι ότι κερδίζεις το σεβασμό του Φέργκιουσον», είχε πει ο Αλσατός τεχνικός… Η απροθυμία των ανθρώπων της Άρσεναλ να δώσει τα ποσά που δαπανήθηκαν (και δαπανούνται) για την απόκτηση πρωτοκλασάτων παικτών, όπως κάνουν Γιουνάιτεντ και «μπλε», πιθανότατα να καθυστερήσει αρκετά την κατάκτηση ενός νέου πρωταθλήματος. Αλλά και αυτό γίνεται για κάποιον λόγο, που ακούει στο όνομα «Emirates Stadium».

Η σφιχτή πολιτική που ακολουθήθηκε για να φτιαχτεί το γήπεδο-στολίδι των Λονδρέζων (και γι’ αυτό είχε άποψη ο Βενγκέρ!), που κάνει τους «κανονιέρηδες» την πιο κερδοφόρα ομάδα στην Αγγλία, είχε και τις… αρνητικές συνέπειές της. Τουλάχιστον, ακόμα και αν δεν τα καταφέρει ξανά ο Βενγκέρ, θα έχει να λέει για το απίστευτο, αήττητο πρωτάθλημα του 2004. Από το «Boring, boring Arsenal» στο… «Arsenal's Invincibles»!

Νίκος Ράλλης - Sport-Fm