Είναι η δεύτερη φορά φέτος, μετά την τραγωδία των προκριματικών του champions league και τον αποκλεισμό -σοκ από την Ανόρθωση, που ο λαός του Ολυμπιακού μας υφίσταται μία βαθιά πίκρα, που από την μία πλευρά τον απογοητεύει και από την άλλη τον εξοργίζει.
Κάθε αποκλεισμός και κάθε κακή εμφάνιση, αναμφίβολα είναι "μέσα στο παιχνίδι". Αυτή άλλωστε είναι και η ομορφιά του ποδοσφαίρου.
Είναι όμως τελείως διαφορετικό να σε πετάει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων η Μίλαν, η Γιουβέντους ή η Τσέλσι και άλλο η κάθε Σεντ Ετιέν και Ανόρθωση.
Οι φτωχοί συγγενείς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ομάδες από "χωριά", όπως αυτό της Νότιας Γαλλίας όπου σήμερα και πάλι διασυρθήκαμε, "μας πέταξαν έξω" από τα ευρωπαϊκά σαλόνια, αφήνοντάς μας να ασχοληθούμε και πάλι με την μοναξιά του ελληνικού πρωταθλήματος, όπου το τελευταίο διάστημα αναμφίβολα "σερνόμαστε".
Και δυστυχώς πολύ φοβόμαστε ότι η επικείμενη κατάκτησή του θα αφήσει και πάλι μία γεύση γλυκόπικρη, μία αίσθηση και μία ατμόσφαιρα αντίστοιχη της χρονιάς εκείνης που έδιωξες τον Ριβάλντο, όπως τον έδιωξες, πρόεδρε…
Ο διασυρμός του Ολυμπιακού μας, για δεύτερη φορά φέτος μετά την Ανόρθωση, έρχεται να καταδείξει στην πράξη ότι ο "Βασιλιάς είναι γυμνός". Ο μόνιμος πρωταθλητής δείχνει να κλείνει τον κύκλο του, η κυριαρχία του Ολυμπιακού μας στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχει αρχίσει να αμφισβητείται από τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό. Το σύστημα παράλληλα έχει αρχίσει να αλλάζει. Η εποχή του Γκαγκάτση παρήλθε, η διαιτησία δεν θα είναι μαζί μας τόσο φιλική, ενδεχομένως να είναι και εχθρική. Ο κίνδυνος να γυρίσουμε ξανά στα "πέτρινα χρόνια" είναι πλέον ορατός.
Και εάν κάτι τέτοιο συμβεί, η ευθύνη της Διοίκησης και του Προέδρου θα είναι τεράστια...
Έπρεπε λοιπόν να φθάσει η ώρα της Σεντ Ετιέν και του αποκλεισμού σοκ για να αντιληφθούμε ότι η ομάδα είναι γυμνή.
Ότι οι ευθύνες του Προέδρου είναι πολύ μεγάλες, διότι η αλαζονεία και η έπαρση της διοίκησης του Ολυμπιακού δεν τους επέτρεψαν να δουν καθαρά την πραγματικότητα: Την αναγκαιότητα ενίσχυσης της ομάδας με δύο τρεις καλούς παίκτες τον Ιανουάριο και όχι να την αφήσουν στην τύχη της να διασύρεται από την Νίκη Βόλου της Γαλλίας, μία μικρομεσαία ομάδα που παλεύει να σωθεί στην πρώτη κατηγορία...
Η ντροπιαστική ήττα στην Γαλλία, το ηχηρό χαστούκι στο Γ. Καραϊσκάκης, η κακή εμφάνιση και το 1-0 εις βάρος μας από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο Ελλάδος, ο διασυρμός από τον Εργοτέλη στην Κρήτη και η "νίκη" μας με 2-1 επί του Άρη έτσι όπως πραγματοποιήθηκε, συνθέτουν μία εικόνα ομάδας σε διάλυση, ενός συνόλου απείθαρχου, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς ταυτότητα, χωρίς φιλοσοφία, χωρίς πάγκο, χωρίς εναλλακτικές λύσεις, χωρίς ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ από τη ΔΙΟΙΚΗΣΗ της, χωρίς ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, που μας "παίζει την κολοκυθιά" με το "μένω δεν μένω" στον Ολυμπιακό...
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο www.gavros.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου